The South Island
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
15 Maart 2009 | Nieuw Zeeland, Blenheim
't is toch al weer 2 of 3 week geleden sinds ik hier voor het laatst iets heb opgezet. Hoewel ik belooft had om het vaker te doen kwam het er eigenlijk niet van, zelf veel te druk bezig met reizen/dingen zien/tijd door brengen met andere mensen en werken. Aangezien ik vandaag voldoende tijd had besloot ik het vandaag maar te doen.
Op dinsdagmorgen vertrok m'n bus dan eindelijk naar het zuiden. Ik had hier lang voor gewerkt en kon niet wachten om het allemaal te zien. Die morgen zou ik dan naar Fox glacier gaan. Het zou ongeveer een reis worden van 8 uur of zo. De bus stond 's ochtends vroeg al rond 8 uur voor m'n hostel. Mooi op tijd. Na enkele andere mensen opgepikt te hebben in Nelson konden we richting het zuiden. Het eerste deel van de reis was niet echt spannend. Die leidde langs wijngaarden en appelboomgaarden. Die had ik inmiddels wel genoeg gezien de laatste week. Na één of twee uur kwam ik langs Kuharangi National Park. Hier had ik een mooi uitzicht over de heuvels/bergen (als d'r teminste geen wolken voor zaten). Na Kuharangi kwam ik langs een lang saai stuk. Inmiddels waren alle andere passagiers die in Nelson waren opgestapt al lang uitgestapt. Ik zou echter nog 5 uur moeten reizen. Na ongeveer 2 uur kwam ik bij het plaatsje Punakaiki. Op zich is dat plaatsje geen ruk aan maar nabij het plaatsje zijn de bekende Pancake Rocks. Eigenlijk een stukje kustlijn waar de rotsen in de vorm zijn van opgestapelde pannekoeken. Daar maakte de bus de middagstop van een half uur, zodat we genoeg tijd hadden om de rotsen te bekijken. We moesten echter wel rennen aangezien we anders te laat waren voor de bus, snel dus een paar foto's gemaakt en snel weer terug naar de bus. Na punakaiki duurde het ongeveer nog 3 of 4 uur naar de Fox Glacier. Voor Fox Glacier nog wat mensen d'ruitgegooid bij de Franz Josef Glacier. De Franz Josef zelf is populairder dan Fox, er zijn daar dan ook tal van activiteiten zoals gletsjerlopen, skydiven en helikoptervluchten. Aangezien ik van anderen heb gehoord dat Franz Josef niet veel anders was dan Fox besloot ik maar naar het rustigere Fox te gaan. Na nog een glimp opgevangen te hebben van Franz Josef duurde het nog ongeveer 45 minuten naar Fox. In Fox aangekomen m'n spullen op bed gegooid en naar de supermarkt gegaan om eten te halen. Het zou die avond Noodles worden. Ik denk dat ik dat de komende dagen nog veel zou eten, aangezien het goedkoop, simpel en snel is. Na de Noodles nog wat TV gekeken en vervolgens naar bed. De volgende dag zou ik naar de Gletsjer lopen. Na een wandeling van 2 uur kwam ik aan bij een hangbrug. Hier kon ik voor het eerst de Fox glacier zien. Het zag er inderdaad niet veel anders uit dan Franz Josef. Vervolgens doorgelopen naar een uitkijkpunt. Helaas ging dat niet al te makkelijk. Door de vele regen de afgelopen dagen in Fox, waren alle kleine beekjes rondom Fox, veranderd in kleine rivieren. Die gingen helaas ook over het pad naar het uitkijkpunt, aangezien hier ook geen brug overheen was, moest ik van steen naar steen springen om naar de overkant te komen, best wel geinig om te doen. Bij het uitkijkpunt gelukkig een mooi uitzicht over de gletsjer. Na het daar allemaal gezien te hebben naar het volgende uitkijkpunt gelopen/gesprongen. Deze was dichterbij de gletsjer. Op de terugweg een lift naar het dorp gekregen van een Engels Stel.
De volgende dag zou ik vertrekken naar Lake Wanaka. De bus vertrok rond 11 uur uit Fox. De reis naar Wanaka zou mooier worden dan Wanaka zelf. De busreis ging door Haast pas, en langs Mount Aspiring national Park. Hier had ik prachige uitzichten over de bergen en dergelijk. Ook nog een snelle fotostop gemaakt bij een waterval. was wel mooi om te zien. In Wanaka aangekomen m'n spullen gedropt in de backpackers en naar het meer gelopen. Dat was op z'n zachtst gezegt geen ruk aan. het was bewolkt/mistig en regenachtig. Ik was dan ook snel klaar in Wanaka, ik zou de volgende dag doorgaan naar Queenstown. één van de populairste steden in Nieuw Zeeland onder Backpackers. Hoewel het zelf maar een stad is van 8000 inwoners denk ik dat het in de zomer gerust verdubbeld naar 16000 of 25000. Queenstown zelf is de geboorteplaats van het Bungyjumpen. Naast bungyjumpen zijn daar ook tal van skydive mogelijkheden, en andere van dat soort activiteiten. Queenstown staat er dan ook om bekend dat je er altijd teveel geld uit geeft. Vele "dingen" rondom Queenstown zijn gebruikt als decor voor de Lord of the Rings movies. Het is dan ook niet moeilijk voor te stellen dat het een practige omgeving is. Ikzelf zou in Queenstown zelf niet veel doen. Aangezien het allemaal vies duur is wel zou ik een dagtour maken naar de Milford sound. Waarschijnlijk de meest populaire toeristische atractie in NZ. De Busreis naar Milford duurde ongeveer 4 uur. Tijdens de reis was de buschauffeur contstand aan het praten over de bergen/meren/steden en dorpen rondom de weg. Erg vermoeiend. Ik was dan ook blij toen we een stop maakten in Te Anau. Daar ontbijd gehad. De tocht van Te Anau naar Milford was mischien nog wel mooier dan Milford zelf. Het ging langs gigantisch stijlle bergen, waar het water van afstroomde door de regen die naar beneden kwam. Werkelijkwaar een prachtig gezicht. Het regende dus toen ik naar Milford ging. gelukkig beweren tal van mensen dat Milford mooier is wanneer het regend, aangezien het dan iets misterieus heeft. Ik weet niet of het veel mooier is maar het was voor mij mooi genoeg terwijl het regende. In milford kon ik een cruise nemen door de milford sound (eigenlijk een fjord). Deze ging langs de vele watervallen. bergen en tot slot in de Tasman Zee. Op de weg terug nog Zeehonden gezien in Milford. Vervolgens weer met de bus teruggegaan naar Queenstown. In Queenstown de volgende dag geprobeerd werk te zoeken in de regio Otago. Helaas vrijwel onmogelijk aangezien ze pas over 2 week zouden beginnen met de pluk. Ik zou dus gewoon doorgaan met m'n trip. De volgende dag naar Dunedin gegaan. Helaas tijdens de trip een half uur moeten wachten vanwege vallende rotsten die opgeraapt moetsten worden. Dunedin zelf was ook niet veel aan. Hoewel het een paar mooie gebouwen had zoals het station en het stadhuis. Ook had Dunedin een fabriek van de beroemde chocolademaker Cadbury. Helaas was het 18 dollar entree dus ik ben daar niet heen gegaan. Wel naar het Otago museum gegaan. Deze was inmiddels gratis. Hier nog wat Maoridingen gezien zoals kanos, en ander spul. Het mooiste in het museum vond ik echter een opgezette Moa. De Moa was een opgezette loopvogel van ongeveer de lengte van struisvogel. Deze leefde alleen in Nieuw Zeeland. Helaas hebben de Maoris alle Moas opgegegeten voordat de europeanen kwamen (vraag me niet waar ze deze vandaan hebben getoverd). Ook had het museum ook nog opgezette pinguins, kiwi's en albatrossen (en nog vele skeletten daarvan). Vervolgens m'n voledige trip plus onderdag geboekt bij de Dunedin I-Site. Ik zou met de Touropperater Magic Bus gaan van Dunedin naar Christchurch. De meeste mensen die met Magic Reizen, doen meestal het voledige zuidereiland met die bus. Dus iedereen zou elkaar kennen daar. Na de volgende morgen de bus genomen hebben naar Tekapo, zou de bus ook enkele stops maken onderweg. De eerste stop was in Bouldwin Street in Dunedin. De stijlste straat ter wereld. Daar kregen we de gelegenheid om de straat op en af te lopen. Best wel stijl. Bij iedere meter dat de straat omhoog ging, ging de straat 2.74 meter of zo naar "voren". De volgende stop was bij de Mouraki Boulders. Perfect ronde stenen die half in het water lagen. Later nog een stop bij een dam gemaakt en nog een laatste stop bij een meer met een prachtig uitzicht over Mt. Cook. Tegen 3 uur aangekomen in Tekapo. Tekapo zelf was geen ruk aan. Ik was hier alleen maar naartoe gekomen om de volgende dag een trip te maken naar Mt. Cook. Dat dan ook gedaan. Ook de busreis naar Mt. Cook zat weer vol met fotostops. Vanaf Mt. Cook village een 3 uur durende wandeling gemaakt naar een gletsjermeer voor MT. Cook. Mt. Cook is de hoogste berg van Australië en NieuwZeeland. Hij is +/- 3800 meter hoog. De beroemste persoon die hem heeft beklommen is Sir Edmund Hillary. Zijn kop staat ook op de 5 dollarnote. Hij gebruikte Mt. Cook om te trainen voor Mt. Everest in Nepal. Hij werd dan ook de eerste persoon (samen met nepalees) die de Mt. Everest volledig beklom. Mt. Cook was erg mooi in ieder geval. De volgende dag zou ik naar Christchurch gaan. M'n laatste stop in m'n trip. Ik zou daar weer een vriendin van me ontmoeten. Dezelfde waar ik ook mee naar A. Tasman ben geweest. Tegen 1 uur de volgende dag kwam ik dan ook aan in Christchurch. Die middag samen met haar doorgebracht. De volgende dag met haar de stad bekeken (ook al had zij het vele malen gezien). En de dag daarna naar het plaatsje Littleton geweest met haar, waar we een gigantische burger besteld hadden. Best wel geinig. De rest van de dag nog wat rondgezeten in een park met haar in Littleton.
De volgende dag zou ik terug gaan naar Blenheim om daar weer te werken (hard nodig). Zij zou in Christschurch blijven voor 4 week.
Op dinsdagmorgen vertrok m'n bus dan eindelijk naar het zuiden. Ik had hier lang voor gewerkt en kon niet wachten om het allemaal te zien. Die morgen zou ik dan naar Fox glacier gaan. Het zou ongeveer een reis worden van 8 uur of zo. De bus stond 's ochtends vroeg al rond 8 uur voor m'n hostel. Mooi op tijd. Na enkele andere mensen opgepikt te hebben in Nelson konden we richting het zuiden. Het eerste deel van de reis was niet echt spannend. Die leidde langs wijngaarden en appelboomgaarden. Die had ik inmiddels wel genoeg gezien de laatste week. Na één of twee uur kwam ik langs Kuharangi National Park. Hier had ik een mooi uitzicht over de heuvels/bergen (als d'r teminste geen wolken voor zaten). Na Kuharangi kwam ik langs een lang saai stuk. Inmiddels waren alle andere passagiers die in Nelson waren opgestapt al lang uitgestapt. Ik zou echter nog 5 uur moeten reizen. Na ongeveer 2 uur kwam ik bij het plaatsje Punakaiki. Op zich is dat plaatsje geen ruk aan maar nabij het plaatsje zijn de bekende Pancake Rocks. Eigenlijk een stukje kustlijn waar de rotsen in de vorm zijn van opgestapelde pannekoeken. Daar maakte de bus de middagstop van een half uur, zodat we genoeg tijd hadden om de rotsen te bekijken. We moesten echter wel rennen aangezien we anders te laat waren voor de bus, snel dus een paar foto's gemaakt en snel weer terug naar de bus. Na punakaiki duurde het ongeveer nog 3 of 4 uur naar de Fox Glacier. Voor Fox Glacier nog wat mensen d'ruitgegooid bij de Franz Josef Glacier. De Franz Josef zelf is populairder dan Fox, er zijn daar dan ook tal van activiteiten zoals gletsjerlopen, skydiven en helikoptervluchten. Aangezien ik van anderen heb gehoord dat Franz Josef niet veel anders was dan Fox besloot ik maar naar het rustigere Fox te gaan. Na nog een glimp opgevangen te hebben van Franz Josef duurde het nog ongeveer 45 minuten naar Fox. In Fox aangekomen m'n spullen op bed gegooid en naar de supermarkt gegaan om eten te halen. Het zou die avond Noodles worden. Ik denk dat ik dat de komende dagen nog veel zou eten, aangezien het goedkoop, simpel en snel is. Na de Noodles nog wat TV gekeken en vervolgens naar bed. De volgende dag zou ik naar de Gletsjer lopen. Na een wandeling van 2 uur kwam ik aan bij een hangbrug. Hier kon ik voor het eerst de Fox glacier zien. Het zag er inderdaad niet veel anders uit dan Franz Josef. Vervolgens doorgelopen naar een uitkijkpunt. Helaas ging dat niet al te makkelijk. Door de vele regen de afgelopen dagen in Fox, waren alle kleine beekjes rondom Fox, veranderd in kleine rivieren. Die gingen helaas ook over het pad naar het uitkijkpunt, aangezien hier ook geen brug overheen was, moest ik van steen naar steen springen om naar de overkant te komen, best wel geinig om te doen. Bij het uitkijkpunt gelukkig een mooi uitzicht over de gletsjer. Na het daar allemaal gezien te hebben naar het volgende uitkijkpunt gelopen/gesprongen. Deze was dichterbij de gletsjer. Op de terugweg een lift naar het dorp gekregen van een Engels Stel.
De volgende dag zou ik vertrekken naar Lake Wanaka. De bus vertrok rond 11 uur uit Fox. De reis naar Wanaka zou mooier worden dan Wanaka zelf. De busreis ging door Haast pas, en langs Mount Aspiring national Park. Hier had ik prachige uitzichten over de bergen en dergelijk. Ook nog een snelle fotostop gemaakt bij een waterval. was wel mooi om te zien. In Wanaka aangekomen m'n spullen gedropt in de backpackers en naar het meer gelopen. Dat was op z'n zachtst gezegt geen ruk aan. het was bewolkt/mistig en regenachtig. Ik was dan ook snel klaar in Wanaka, ik zou de volgende dag doorgaan naar Queenstown. één van de populairste steden in Nieuw Zeeland onder Backpackers. Hoewel het zelf maar een stad is van 8000 inwoners denk ik dat het in de zomer gerust verdubbeld naar 16000 of 25000. Queenstown zelf is de geboorteplaats van het Bungyjumpen. Naast bungyjumpen zijn daar ook tal van skydive mogelijkheden, en andere van dat soort activiteiten. Queenstown staat er dan ook om bekend dat je er altijd teveel geld uit geeft. Vele "dingen" rondom Queenstown zijn gebruikt als decor voor de Lord of the Rings movies. Het is dan ook niet moeilijk voor te stellen dat het een practige omgeving is. Ikzelf zou in Queenstown zelf niet veel doen. Aangezien het allemaal vies duur is wel zou ik een dagtour maken naar de Milford sound. Waarschijnlijk de meest populaire toeristische atractie in NZ. De Busreis naar Milford duurde ongeveer 4 uur. Tijdens de reis was de buschauffeur contstand aan het praten over de bergen/meren/steden en dorpen rondom de weg. Erg vermoeiend. Ik was dan ook blij toen we een stop maakten in Te Anau. Daar ontbijd gehad. De tocht van Te Anau naar Milford was mischien nog wel mooier dan Milford zelf. Het ging langs gigantisch stijlle bergen, waar het water van afstroomde door de regen die naar beneden kwam. Werkelijkwaar een prachtig gezicht. Het regende dus toen ik naar Milford ging. gelukkig beweren tal van mensen dat Milford mooier is wanneer het regend, aangezien het dan iets misterieus heeft. Ik weet niet of het veel mooier is maar het was voor mij mooi genoeg terwijl het regende. In milford kon ik een cruise nemen door de milford sound (eigenlijk een fjord). Deze ging langs de vele watervallen. bergen en tot slot in de Tasman Zee. Op de weg terug nog Zeehonden gezien in Milford. Vervolgens weer met de bus teruggegaan naar Queenstown. In Queenstown de volgende dag geprobeerd werk te zoeken in de regio Otago. Helaas vrijwel onmogelijk aangezien ze pas over 2 week zouden beginnen met de pluk. Ik zou dus gewoon doorgaan met m'n trip. De volgende dag naar Dunedin gegaan. Helaas tijdens de trip een half uur moeten wachten vanwege vallende rotsten die opgeraapt moetsten worden. Dunedin zelf was ook niet veel aan. Hoewel het een paar mooie gebouwen had zoals het station en het stadhuis. Ook had Dunedin een fabriek van de beroemde chocolademaker Cadbury. Helaas was het 18 dollar entree dus ik ben daar niet heen gegaan. Wel naar het Otago museum gegaan. Deze was inmiddels gratis. Hier nog wat Maoridingen gezien zoals kanos, en ander spul. Het mooiste in het museum vond ik echter een opgezette Moa. De Moa was een opgezette loopvogel van ongeveer de lengte van struisvogel. Deze leefde alleen in Nieuw Zeeland. Helaas hebben de Maoris alle Moas opgegegeten voordat de europeanen kwamen (vraag me niet waar ze deze vandaan hebben getoverd). Ook had het museum ook nog opgezette pinguins, kiwi's en albatrossen (en nog vele skeletten daarvan). Vervolgens m'n voledige trip plus onderdag geboekt bij de Dunedin I-Site. Ik zou met de Touropperater Magic Bus gaan van Dunedin naar Christchurch. De meeste mensen die met Magic Reizen, doen meestal het voledige zuidereiland met die bus. Dus iedereen zou elkaar kennen daar. Na de volgende morgen de bus genomen hebben naar Tekapo, zou de bus ook enkele stops maken onderweg. De eerste stop was in Bouldwin Street in Dunedin. De stijlste straat ter wereld. Daar kregen we de gelegenheid om de straat op en af te lopen. Best wel stijl. Bij iedere meter dat de straat omhoog ging, ging de straat 2.74 meter of zo naar "voren". De volgende stop was bij de Mouraki Boulders. Perfect ronde stenen die half in het water lagen. Later nog een stop bij een dam gemaakt en nog een laatste stop bij een meer met een prachtig uitzicht over Mt. Cook. Tegen 3 uur aangekomen in Tekapo. Tekapo zelf was geen ruk aan. Ik was hier alleen maar naartoe gekomen om de volgende dag een trip te maken naar Mt. Cook. Dat dan ook gedaan. Ook de busreis naar Mt. Cook zat weer vol met fotostops. Vanaf Mt. Cook village een 3 uur durende wandeling gemaakt naar een gletsjermeer voor MT. Cook. Mt. Cook is de hoogste berg van Australië en NieuwZeeland. Hij is +/- 3800 meter hoog. De beroemste persoon die hem heeft beklommen is Sir Edmund Hillary. Zijn kop staat ook op de 5 dollarnote. Hij gebruikte Mt. Cook om te trainen voor Mt. Everest in Nepal. Hij werd dan ook de eerste persoon (samen met nepalees) die de Mt. Everest volledig beklom. Mt. Cook was erg mooi in ieder geval. De volgende dag zou ik naar Christchurch gaan. M'n laatste stop in m'n trip. Ik zou daar weer een vriendin van me ontmoeten. Dezelfde waar ik ook mee naar A. Tasman ben geweest. Tegen 1 uur de volgende dag kwam ik dan ook aan in Christchurch. Die middag samen met haar doorgebracht. De volgende dag met haar de stad bekeken (ook al had zij het vele malen gezien). En de dag daarna naar het plaatsje Littleton geweest met haar, waar we een gigantische burger besteld hadden. Best wel geinig. De rest van de dag nog wat rondgezeten in een park met haar in Littleton.
De volgende dag zou ik terug gaan naar Blenheim om daar weer te werken (hard nodig). Zij zou in Christschurch blijven voor 4 week.
-
15 Maart 2009 - 09:51
Peter:
Wow man, geweldige foto's. Leuk verhaal ook, volgens mij heb je wel tien keer "ruk" gezegd. :p
Hou je haaks enzo man.
-
15 Maart 2009 - 13:35
Diny:
Hoi Martijn.
Wat had je weer een hoop te vertellen.Mooie verhalen,en het kan bijna niet anders,of we zijn gewoon jaloers op je.Ook de foto's,man je ziet nog eens wat van de wereld,en als je zo doorgaat met lange brieven schrijven,dan kun,als je weer terug bent in Dalen een boek gaan schrijven.Denk er maar alvast eens over na.
Het ga je goed,en we kijken weer uit naar de volgende brief,en zeker naar mooie foto's
Groet van hier uit Schoonebeek Diny Leferink -
22 Maart 2009 - 17:07
Roel:
Hey dude,
Weer heel wat gezien:), ziet er echt ongelooflijk mooi uit joh! Ben stiekem wel n beetje jaloers op je hoor:P
Pas goed op jezelf, en tot de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley