(helaas) terug in Auckland

Moi,

Dit zal m'n laatste bericht zijn die ik hier in Nieuw-Zeeland zal schrijven. 't is volgens mij toch al weer een poosje geleden dat ik er iets op heb gezet. Ik had het helaas veel te druk met werk en mij te vermaken hier in NieuwZeeland. Ik was van plan om meer updates te geven geduurende mijn verblijf hier maar het is er helaas niet van gekomen. Ik zal vanaf vandaag tot mijn terugkeer in Nederland toch proberen om iedere week er iets op te zetten, aangezien ik vanaf nu waarschijnlijk meer zal zien en meemaken. Hiet is namelijk zo dat ik m'n vliegticket naar Australie vervroegd heb naar 11 mei. Ik zal daar een midweek blijven, en vervolgens zal ik de volgende vrijdag doorvliegen naar Bangkok. In ZuidoostAzie zal ik dan ongeveer 6 week blijven. Ik beloof jullie dan ook op de hoogte te houden.

Mijn laatste bericht was volgens mij over m'n trip in het zuidereiland. Toen ik terug was in Blenheim ben ik meteen gaan werken in de bottelfabriek voor wijn. Daar Bleef ik zo'n 4 week rondhangen totdat ze daar minder mensen nodig waren in de fabriek. Ik was natuurlijk een van de eersten die ze d'r uit schopten, aangezien ik toch maar een soort van uitzendkracht was. In die fabriek werkte ik dagelijks zo'n 10 tot 12 uur per dag. Het mooiste was echter dat ik elke week een gratis fles wijn mee naar huis kreeg. Wat ik zeker niet erg vond, aangeziek alcohol voor mij hier vies duur is in NieuwZeeland. Na de 4 week in de fabriek was het tijd om ander werk te zoeken. Gelukkig was dat niet zo moeilijk aangezien het plukzeizoen voor de druiven aan de gang was. Ik kwam al snel weer terecht op de wijngaard. Helaas waren het korte dagen en kon ik niet meer 40 tot 50 uur per week werken. Ik werkte die tijd iets van 3 tot 6 uur per dag. Niet echt veel dus. Een meevaller was dat ik zoveel druiven kon eten als ik zelf wou. Ook werkte ik op groeptscontract(je krijgt betaald voor wat je als groep plukt) met 40 thaise mensen. Die werkten gelukkig verschrikkelijk hard, dus gelukkig kon ik toch nog wel iets verdienen. En je hoefte niet zoveel eten mee te nemen voor Lunch en Smoko (NieuwZeelands voor de morgen en middagpauze) aangezien je bijna altijd vol was van de druiven.

Na ongeveer twee week plukken waren vrijwel alle wijngaarden leeg. Het werk was gedaan en men zou hier in Blenheim gaan wachten tot alle blaadjes van de wijnranken gevallen waren om ze vervolgens te snoeien. Ik kon hier helaas niet op wachten (zou ongeveer een maand duren) en besloot met iemand anders naar het Noorden te gaan. We zouden beiden rond de zelfde tijd vanuit Auckland vertrekken. Na Blenheim de Ferry van Picton naar Wellington genomen, daar een nacht overnacht en vervolgens de bus naar Taupo gepakt. Die busreis duurde ongeveer 6 uur. Halfgaar in Taupo aangekomen een hostel opgezocht. We besloten naar dezelfde te gaan waar ik eerder heb verbleven. Daar waren gelukkig nog bedden vrij. We waren van plan de Tongariro Alpine Crossing te doen nabij Taupo. Men zegt dat het de beste 1daagse wandeling is in Nieuw Zeeland. Na twee dagen wachten op mooi weer was het eindelijk zo ver. 's ochtends tegen 6 uur opgestaan om de bus van 6.20 naar het national park te nemen. Daar kwamen we tegen 8 uur aan. Om ons heen was niets te bekennen behalve een paar geparkeerde auto's en touringbussen. Verder was er geen huis boom of iets anders. Alleen maar 3 vulkanen en was bosjes rondom hem. Een adembedemend gezicht. Het was inmiddels eind april in Nieuw Zeeland. Dat betekende dat we met wollen mutsen en handschoenen aan het begin van de track stonden. Alle bosjes en gras rondom ons was bedekt in vorst en ijs. Gelukkig zou het in de middag warmer worden naarmate de zon hoger zou komen. Na ongeveer 15 minuten wandelen kwamen we een goede bekende tegen die we kenden van Blenheim. Met hem hadden we onder andere de kersttijd in Blenheim doorgebracht. Na kort bijpraten besloot hij verder te gaan. Verder gelopen kwam de berg Ngauruhoe (zoiets) steeds meer in zicht. Ngauruhoe was de enige vulkaan in Nieuw Zeeland die daadwerkelijk op een vulkaan lijkt. Ngauruhoe was dan ook gebruikt als setting voor mt. Doom in de Lord of the Rings films. Na een ontspannende wandeling van een of twee uur kwamen we aan bij "the devil's staircase". Zoals de naam als zegt was het nou niet echt bepaalt de gemakelijktse deel van de track. Het leek op een eindelijke trap omhoog. Het duurde ongeveer 1 uur voordat we daar boven waren. Maar eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over Ngauruhoe en Tongariro. Daar even uitgerust en vervolgens verder gelopen door de south crater naar de Red Crater Ridge. Ook dat was tevens een stijle klim. Helaas was er deze keer geen trap. maar een Stijl pad omhoog met af en toe wat klimwerk. Gelukkig hadden we boven dan ook een prachtig uitzicht over Tongariro en de Emerald Lakes voor ons. We waren nu aangekomen op het hoogste punt van de track. Vanaf nu zou het voornamelijk naar beneden zijn. Het eerste stuk naar beneden was echter wat lastig. Het was een enorm stijle daling waarvan de ondergrond gemaakt was van los zand/grind. Daar ging ik dan ook twee keer onderuit tot vermaak van m'n reisgenote (ook zij ging 2 keer onderuit). Beneden de helling aangekomen in the central crater waren we bij de emerald lakes. Drie kleine meertjes met prachtige kleuren. Vervolgens zouden we naar de Blue lake gaan. Een groot blauw meer. Daar Lunch gehad voordag we weer naar beneden gingen. De hoogtepunten van de reis hadden we nu gehad afgezien van wat rook dat uit de grond kwam, maar dat had ik al in Rotorua gezien en ergens anders denk ik. Vervolgens kwamen we rond 4 uur na 7-8 uur wandelen aan bij het eindpunt. Daar de bus teruggenomen naar Taupo.

De volgende dag de bus genomen naar Auckland. In Auckland overnacht en de volgende dag naar Kerikeri gegaan. Ik hoopte daar m'n laatste paar week nog te werken maar helaas was al het werk daar bezet en vrijwel niets te vinden. In Kerikeri is het voornamelijk mandarijn/citroen/sinaasappel en kiwi plukken. Helaas niet voor mij. In kerikeri nog naar een grote waterval geweest. Ook kregen we in Kerikeri nog bezoek van iemand die we kenden uit Blenheim. Met haar dan ook met z'n drieen naar het noordelijkste punt van NZ geweest en the Ninety Mile Beach. Was wel leuk allemaal. Vandeweek was het echter zover om terug te gaan naar Auckland, de plek waar m'n NieuwZeelandtocht begon vele maanden geleden. Daar afscheid genomen van m'n reisgenote. Zij zou naar Mexico gaan om daar de boel te zien. We hebben beloofd om elkaar op te zoeken in de toekomst. Ik zou echter 4 extra nachten in Auckland blijven totdat het tijd was voor mij om NieuwZeeland te verlaten. Ik heb het hier in Nieuw Zeeland in ieder geval enorm naar mijn zin gehad. Ik heb hier veel gedaan en meegemaakt, en heb absoluut geen spijt dat ik het gedaan heb. Hoewel het allemaal nog niet ten einde is, aangezien ik ook nog naar ZuidOostAzie ga, is m'n working holiday in iedergeval voorbij. M'n volgende stop zal maandag in Sydney zijn. Ik zal donderdag of vrijdag dan ook een update geven hoe het daar was.

Groeten,
Martijn